راز رستگاری «مدافعان حرم» چیست؟!

اولیای الهی نه تنها از مرگ نمی هراسند بلکه غیورانه در عرصه جهاد با تکفیری ها و ظالمان عالم پا می گذارند و به چیزی کمتر از شهادت راضی نیستند. در فرهنگ اسلام مجاهدین راه حق چه پیروز شوند و چه کشته شوند سربلندند و به رضوان خداوند نایل شده اند. حضرت علی علیه السلام فرمود: خدایا، ای پروردگار آسمان برافراشته... اگر ما را بر دشمنان پیروز گرداندی، از ستم و تجاوز دورمان دار و بر حق استوارمان گردان و اگر دشمنان بر ما پیروز شدند، شهادت را روزیمان فرما و از فتنه بازمان دار. فلسفه ى عشق مومنین را به «شهادت» در موضوعاتی مى توان خلاصه کرد:

شهادت رستگارى قطعى و کمال مطلق است

شاید مرحله اى از تکامل وجود نداشته باشد که انسان با رسیدن به آن، به رستگارى و سعادت جاوید خود یقین پیدا کند، به جز مرحله «شهادت در راه خدا» که سعادت جاوید انسان در این مرحله به طور قطعى تضمین شده است.

«شهادت» یگانه کمال مطلق است که به طور قاطع همراه آدمى به جهان پس از مرگ مى آید، و لذا با اینکه تقاضاى مرگ از خدا از نظر متون اسلامى به شدت مورد نکوهش قرار گرفته ، تقاضاى «شهادت» از خدا یکى از دعاهائى است که در متون مذهبى مکرر آمده است، در دعائى که پس از زیارت «جامعه ائمه المومنین» از ائمه علیهم السلام رسیده اینطور دارد. «و احینى یا رب سعیدا و توفنى شهیدا؛ خدایا مرا سعید زنده بدار و شهید بمیران».

شهادت بالاترین مرحله تکامل عملى

کمال مطلق بودن «شهادت» و رابطه ى مستقیم تکامل با جهاد و تلاش و سختى دیدن، سبب شده که در متون اسلامى بزرگترین ستایشها از مقام «شهید» شود، و حتى «شهادت» به عنوان مهمترین اعمال، و بالاترین مراحل تکامل عملى معرفى گردد، پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله مى فرماید: «فوق کل ذى بربر، حتى یقتل الرجل فى سبیل الله فاذا قتل فى سبیل الله فلیس فوقه بر»؛ «بالاتر از هر نیکوکارى، نیکوکار دیگرى است، تا آنگاه که مرد در راه خدا شهید شود، همین که در راه خدا شهید شد بالاتر از او نیست.»

به گفته ى امام على علیه السلام: «اکرم الموت، القتل؛ گرامى ترین مرگها کشته شدن در راه خدا است» و «آنکه با طى کردن مسیر شهادت به ملاقات خدا مى رسد، همانند تشنه اى است که بر آب وارد مى گردد، و بهشت زیر تیزى نوک نیزه ها است.»

همه امامان شهیدند!

هیچ کدام از امامان شیعه و رهبران جامعه ى تشیع به مرگ طبیعى نمرده اند، و تمام آنها زیباترین مرگها، یعنی شهادت را انتخاب کرده اند. ابن شهر آشوب گوید بسیارى از اصحاب ما «علماء امامیه» معتقدند که امامان شیعه همگى با شهادت دیده از جهان فروبستند،

و دلیل آنها گفته ى امام صادق علیه السلام است که فرموده: «والله ما منا الا مقتول شهید؛ به خدا قسم که هیچیک از ما نیست مگر اینکه کشته شده و شهید گردیده است». شهادت آنقدر مقام والایی است که حضرت امام علی علیه السلام در خطبه ای از خداوند جایگاه شهیدان و زندگی با سعادتمندان و همراهی با پیامبران را طلب می کند.

کلام آخر

بهترین حسن ختام روایت راوی فتح است که گویا می دانست در قرن بیست و یکم، عصر تکنولوژی و جاه طلبی عده ای برای دفاع از حریم اهل بیت پیامبر خاتم و امت مظلومش جان فشانی می کنند و می گفت: خدایا چگونه ممکن است که تو این باب رحمت خاص را تنها بر آنان گشوده باشی که در شب هشتم ذی الحجه سال شصتم هجری مخاطب امام بوده اند، و دیگران را از این دعوت محروم خواسته باشی؟ آنان را می گویم که عرصه حیاتشان عصری دیگر از تاریخ کره ارض است. «هیهات ما ذلک الظن بک» ما را از فضل تو گمان دیگری است. پس چه جای تردید؟ راهی که آن قافله عشق پای در آن نهاد راه تاریخ است و آن بانگ الرحیل هر صبح در همه جا بر می خیزد. وگرنه، این راحلان قافله عشق، بعد از هزار و سیصد چهل و چند سال به کدام دعوت است که لبیک گفته اند؟

منابع:
- نهج البلاغه، خطبه170و23
- بحارالانوار، ج 100 ص 8 به نقل از امالى. ج6 ص 128. ج27 ص 209.
- شرح ابن ابى الحدید ج 7 ص 300. ج 8 ص 5.
- اصول کافى ج 2 ص 348
- سیره ى ابن هشام ج 3 ص 128.
- فتح خون، سید مرتضی آوینی، فصل سوم : مناظره عقل و عشق

نویسنده: حامد رفیعی